Μέρα 21η: Aπό την Πύλο στην Καρδαμύλη, με στάση στον Φοινικούντα

9 Ιουλίου 2020 sef 4 λεπτά ανάγνωσης 2492 Προβολές

Το ξημέρωμα της 21ης μέρας μας βρίσκει στο λιμάνι της Πύλου. Έχει προηγηθεί η δυσκολότερη μέρα του ταξιδιού λόγω ζέστης και πολλών χιλιομέτρων αλλά μια νεα μέρα είναι μπροστά μας. To προηγούμενο βράδυ λόγω της ταλαιπωρίας, ήμασταν κάπως αλλά το ξεκίνημα μιας νέας εβδομάδας (κοιτούσαμε τα κινητά να δούμε τη μέρα έχουμε) μας βρίσκει και πάλι σε καλή κατάσταση με όρεξη για νέες εξερευνήσεις.

Διαβάστε εδώ το προηγούμενο άρθρο του Road Trip ” Καταρράκτες Πολυλιμνίου – Βοϊδοκοιλιά – Πύλος”

H διαδρομή

Μιας και η ζέστη άρχισε να γίνεται ανυπόφορη και η Αναστασία ζητούσε συνεχώς θάλασσα η οποία πλέον ήταν δίπλα μας, φεύγοντας από την Πύλο, πήγαμε στην Μεθώνη για καφέ κι έπειτα για μπάνιο στη φανταστική παραλία του Φοινικούντα. Στη συνέχεια πήγαμε στην Καλαμάτα να βγάλουμε χρήματα και αφού άρχισε να βραδιάζει ψάχναμε το στίγμα που μας είχε δώσει φίλος μοτοσυκλετιστής, φανατικός φίλος το free-camping για να διανυκτερεύσουμε το βράδυ. Τελικά δε μας άρεσε και πολύ το μέρος. Οπότε τι να κάνουμε, τι να κάνουμε. Συσκέψεις επί συσκέψεων. Όχι να κάτσουμε, όχι να φύγουμε. Ξεκινήσαμε για 1 ώρα επιπλέον οδήγηση για να την παραδεισένια Καρδαμύλη.

Φοινικούντας

Η Φοινικούντα είναι ένα όμορφο και ήσυχο παραθαλάσσιο τουριστικό θέρετρο της Μεσσηνίας. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό της άκρο στα μέσα περίπου της διαδρομής που ενώνει τις καστροπολιτείες της Κορώνης και της Μεθώνης. Απέχει 70 χλμ από την Καλαμάτα και μπορεί να αποτελέσει βάση για πολλές κοντινές εξορμήσεις.

Η αμμουδιά είναι φανταστική με πολύ ψιλό βοτσαλάκι, το νερό ρηχό και καθαρό, ιδανικό για παιδιά, για πρώτη φορά στο ταξίδι μας μείναμε τόσες πολλές ώρες στην παραλία.

Έπειτα από μια πολύ όμορφη διαδρομή στη Μεσσηνιακή χερσόνησο , σε ορεινά σχετικά χωριά, όπου επιτέλους βρήκαμε πηγές με νερό και εφοδιάσαμε τα παγούρια μας, φτάσαμε στην Καλαμάτα. Κάναμε μια μικρή στάση να βγάλουμε χρήματα και συνεχίσαμε να βρούμε το στίγμα που μας είχε δώσει ο φίλος.

Το στίγμα του φίλου Ηλία στο παραθαλλάσιο μέρος της Μικρής Μαντινείας δεν ήταν αυτό ακριβώς που ζητούσαμε. Οπότε φύγαμε με προορισμό την Καρδαμύλη. Περάσαμε πολλά ξενοδοχεία, γενικά πολύ κίνηση σε όλα τα παράλια, ανεβήκαμε βουνά, χωριά, Σωτηριάνικα, Κάμπος, Προσήλιο. Τα πρώτα χαρακτηριστικά Μανιάτικα κτίσματα άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους. Ήμασταν στην Δυτική Μεσσηνιακή Μάνη.

Ο δρόμος κατηφορίζει. Παντού το γαλάζιο της θάλασσας. Μια χούφτα σπίτια από μακριά άρχισαν να ξεπροβάλλουν. Είναι η Καρδαμύλη. Το παραδεισένιο αυτό μέρος που τόσο αγαπήσαμε. Εκεί κάναμε και μια από τις πιο ωραίες μιας διανυκτερεύσεις.

Βρήκαμε γρήγορα κι εύκολα μια τέλεια καβάντζα δίπλα στη θάλασσα. Στο λεπτό έρχεται και παρκάρει δίπλα μας μια οικογένεια Γάλλων που λατρεύουν την Ελλάδα. 3η συνεχόμενη χρονιά στη χώρα μας.

Ούτε τη σκηνή ανοίξαμε. Κατευθείαν μαγείρεμα. Το μενού λέει μπριζόλες(συγνώμη βίγκαν). Φαγητό, κρασάκι και ύπνος δίπλα από τον χαλαρωτικό ήχο της θάλασσας. Είμαστε στη Μάνη. Είμαστε στη Καρδαμύλη.