Σέριφος: To νησί που απορρίπτει την κοσμικότητα
Η Σέριφος ήταν τυχαία επιλογή για τις φετινές καλοκαιρινές μας διακοπές. Κατεβήκαμε από Θεσσαλονίκη στο λιμάνι του Πειραιά χωρίς εισιτήρια και το πιο βολικό δρομολόγιο ήταν οι 4 ώρες κατάστρωμα με το Διονύσιος Σολωμός ως το λιμάνι της Σερίφου. Και σ’ αυτές τις διακοπές αποφασίσαμε να κοιμηθούμε στη σκηνή οροφής πάνω στο αυτοκίνητο οπότε ήμασταν ευέλικτοι στο θέμα επιλογής νησιού.
Διαβάστε για το ταξίδι μας στην Ιθάκη, στην πατρίδα του Οδυσσέα
Table of Contents
Που είναι η Σέριφος – Πληροφορίες για το νησί
Η Σέριφος θεωρείται ίσως το πιο αναλλοίωτο από το μαζικό τουρισμό, κυκλαδίτικο νησί. Βρίσκεται στη δυτική πλευρά των Κυκλάδων και απέχει με συμβατικό πλοίο 4 ώρες από τον Πειραιά. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η πανέμορφη Χώρα ενώ το λιμάνι βρίσκεται στο χωριό Λιβάδι σε απόσταση 5χλμ από την πρωτεύουσα. Περίπου 1500 οι μόνιμοι κάτοικοι, ενώ αυτό που μας έκανε μεγάλη έκπληξη είναι πως το νησί διαθέτει 72 παραλίες; Σωστά ακούσατε ….72 !!
Ολόκληρη η Σέριφος είναι γεμάτη από μικρά μονοπάτια που περιμένουν τους επίδοξους περιηγητές να τα χαρούν. Πολλά απ’ αυτά, περιμετρικά του νησιού, οδηγούν σε μαγευτικούς ορμίσκους, πανέμορφα ησυχαστήρια για τους λάτρεις της περιπέτειας ή αυτούς που επιθυμούν να γνωρίσουν το νησί σπιθαμή προς σπιθαμή. Πολλοί όρμοι είναι προσιτοί μόνο με καΐκια ή με ιδιωτικά σκάφη.
Το υπέδαφος της Σερίφου ήταν πλούσιο σε σιδηρομεταλλεύματα των οποίων η εκμετάλλευση είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Αυτός είναι κι ο λόγος που σε πολλά σημεία του νησιού βλέπεις εγκαταλελειμμένα μεταλλεία και εγκαταστάσεις παλιότερων χρόνων. Η ιστορία των μεταλλείων στη Σέριφο είναι αιματηρή και είχε άδοξο τέλος. Θα τη δούμε παρακάτω αναλυτικά.
Μετάβαση από Θεσ/νίκη – Κόστος
Η μετάβαση μας στη Σέριφο ήταν αρκετά κουραστική. Ξεκινήσαμε βράδυ 23:15 από Θεσσαλονίκη. Ήμασταν Πειραιά στις 06:00 το πρωί με 3-4 στάσεις και με χαμηλή ταχύτητα μιας και με τη σκηνή οροφής δεν τρέχουμε ποτέ με περισσότερα από 110 χλμ/ω. Επιβιβαστήκαμε άμεσα στο πλοίο και σε επιπλέον 4 ώρες όπως προείπα, ήμασταν στο Λιβάδι της Σερίφου. Ουσιαστικά δηλαδή, ένας κάτοικος Θεσσαλονίκης θέλει περίπου 10 ώρες ταξίδι για να φτάσει Σέριφο με συμβατικό πλοίο εκτός αν επιλέξει ταχύπλοο το οποίο είναι γρηγορότερο κατά 90′ περίπου λεπτά.
Στο θέμα του κόστους τώρα. Τα διόδια για το πήγαινε είναι στα 31.25€. Tα καύσιμα (πετρελαιοκίνητο το opel) γύρω στα 40€.
Στο πλοίο πληρώσαμε 1 κανονικό, 1 φοιτητικό (παλεύει η Γιώτα να τελειώσει το μεταπτυχιακό της!) και το αυτοκίνητο, συνολικά 100€. Ως 5 χρονών τα παιδιά δεν πληρώνουν εισιτήριο. Την Αναστασία λόγω μικρής υπέρβασης του ορίου δε της έκοψαν εισιτήριο.
Οπότε συνολικά το κόστος της μετάβασης μας στη Σέριφο ήταν στα 171€.
Όσοι ταξιδεύετε με παιδιά κάτω των 5 ετών ζητήστε να σας εκδώσουν μηδενικά ονομαστικά εισιτήρια. Μας έκαναν παρατήρηση γιατί δεν κόψαμε στον Βασίλη και είχαν απόλυτο δίκιο.
Οι παραλίες που επισκεφτήκαμε
- Ψιλή Άμμος. Αδιαμφισβήτητα η πιο ωραία παραλία της Σερίφου. Βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από το Λιβάδι και η πρόσβαση γίνεται από ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Παρκάρεις είτε πάνω στο δρόμο και κατεβαίνεις τα σκαλάκια, είτε στο πάρκινγκ της μοναδικής ταβέρνας της περιοχής. Ψιλή άμμος, αρκετά αρμυρίκια για σκιά αλλά και πολύς κόσμος είναι τα χαρακτηριστικά της παραλίας που έχει ψηφιστεί το 2003 ως η καλύτερη παραλία της Ευρώπης!
- Συκαμιά. Είναι μια από τις μεγαλύτερες παραλίες του νησιού στη βορειοδυτική πλευρά του. Συχνά πιάνει αέρας, εμείς την πετύχαμε ήρεμη και την απολαύσαμε σχεδόν για μια ολόκληρη μέρα. Η πρόσβαση είναι σχετικά δύσκολη (στροφές και κατηφόρα) αλλά βατή. Η θέα κατεβαίνοντας πολύ όμορφη. Αν δε θέλεις φασαρία, οργανωμένες καταστάσεις και πολυκοσμία, η Συκαμιά αποτελεί την τέλεια επιλογή. Στη μια πλευρά υπάρχει και ταβερνάκι για φαγητό, καφέ κτλ. Όλα νόστιμα αλλά ακριβές και φτωχές οι μερίδες. Και όπως βλέπετε και στη φωτογραφία με την Αναστασία, έχει υπέροχο ηλιοβασίλεμα.
- Κουταλάς. Η παραλία Κουταλάς βρίσκεται στον ομώνυμο οικισμό. Είναι μια συμπαθητική παραλία που την πετύχαμε όμως με πολύ αέρα και δεν την ευχαριστηθήκαμε. Η μια πλευρά της έχει βότσαλο και η άλλη άμμο. Υπάρχουν πολλά δέντρα για σκιά και αξίζει την επίσκεψη σας καθώς ο οικισμός διατηρεί πολλά από τα σημάδια της μεταλλευτικής ιστορίας της Σερίφου. Στην άκρη είναι και το εκκλησάκι της Αγίας Θεοδώρας που βλέπετε στη φωτογραφία.
- Γάνεμα. Στη νότια πλευρά της Σερίφου, στον όρμο του Κουταλά λίγο μετά τη Βαγιά θα συναντήσετε το Γάνεμα, μία από τις μεγαλύτερες παραλίες του νησιού. Η μισή παραλία καλύπτεται από λευκό βότσαλο και η άλλη μισή από άμμο. Υπάρχει σκιά από δέντρα ενώ το αυτοκίνητο το παρκάρεις στην άκρη του δρόμου.
- Καλό Αμπέλι. Από τις πιο ωραίες παραλίες του νησιού με τιρκουάζ καταγάλανα νερά κάτω από το εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα. Η πρόσβαση γίνεται από ένα εύκολο μονοπάτι 10-15 λεπτών ή φυσικά με σκάφος. Προσέξτε να μην πάρετε το μακρινό μονοπάτι και ταλαιπωρηθείτε. Να έχετε μαζί σας ομπρέλες και τρόφιμα.
- Βαγιά. Μεγάλη και όμορφη παραλία με άμμο αλλά χωρίς σκιά. Υπάρχει χώρος πάρκινγκ και βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από το Λιβάδι. Να μην ξεχάσετε τη μάσκα σας γιατί διαθέτει τον ομορφότερο βυθό του νησιού.
Υπόψιν ότι κάνουμε αναφορά μόνο σε όσα μέρη επισκεφτήκαμε και για τα οποία έχουμε άποψη.
Τι άλλο να κάνετε στη Σέριφο
Να χαθείτε στα σοκάκια της Χώρας
Η Χώρα είναι χωρισμένη σε Πάνω και Κάτω. Από την Πλατεία του Δημαρχείου στην Πάνω Χώρα, χαθήκαμε στα γαλανόλευκα και πεντακάθαρα σοκάκια, θέλοντας να φτάσουμε στο μοναστήρι που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου. Είχε τέτοιον αέρα εκεί πάνω που με το ζόρι περπατούσαμε. Τελικά, μετά δυσκολίας και με τον Βασίλη στον μάρσιπο (μπράβο Γιώτα!!!) φτάσαμε στο εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου στην κορυφή του βράχου. Η θέα προς το Λιβάδι αλλά και προς το Αιγαίο και τα γύρω νησιά είναι μοναδική. Λίγο πιο κάτω είναι η εκκλησία του Άι Γιάννη του Θεολόγου, χτισμένη στο κοίλωμα ενός βράχου. Στην κορυφή του λόφου σώζονται επίσης τα ερείπια του ενετικού κάστρου, που χτίστηκε το 1434.
Στην Κάτω Χώρα βρίσκεται το Λαογραφικό Μουσείο του νησιού (ιδιοκτησία του Συνδέσμου Σεριφίων), στο οποίο ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει αντικείμενα της παραδοσιακής ζωής του νησιού, αλλά και δείγματα του ορυκτού πλούτου της γης της Σερίφου. Δίπλα στο Μουσείο βρίσκεται και το θέατρο της Σερίφου χωρητικότητας 300 ατόμων.
Ξεχωριστή θέση στη Χώρα καταλαμβάνει η πλατεία των Μύλων όπου σήμερα σώζονται μόνο τρεις, αναπαλαιωμένοι, και διακρίνονται τα ερείπια των υπόλοιπων.
Βόλτα στο χωριό Παναγιά
Το χωριό Παναγιά βρίσκεται στο κέντρο της Σερίφου και είναι χτισμένο αμφιθεατρικά πάνω σε ένα λόφο. Αριθμεί περί των 50 μόνιμων κατοίκων που το καλοκαίρι αυξάνονται σημαντικά. Το χωριό πήρε το όνομα του από την ομώνυμη εκκλησία της πλατείας του χωριού που είναι η παλιότερη και σημαντικότερη εκκλησία της Σερίφου.
Το χωριό είναι μικρό και πανέμορφο. Χαθήκαμε στα σοκάκια του και πέσαμε τυχαία σ’ ένα γραφικό καφενεδάκι – παντοπωλείο λίγο μετά την πλατεία. Υπάρχει ακόμη ένα στην είσοδο του χωριού. Η κ.Αντωνία ήταν πολύ φιλική οικοδέσποινα. Ήπιαμε τα καφεδάκια μας, ακούσαμε πολλά ενδιαφέρονται για το νησί της Σερίφου και ήρθαμε σε άμεση επαφή με 2-3 γεροντάκια που ήταν εκεί. Μας μίλησε για τη φυγή των νέων προς Αθήνα-Πειραιά λόγω έλλειψης εργασίας, με συνέπεια ο μέσος όρος ηλικίας των μόνιμων κατοίκων να είναι πλέον ιδιαίτερα υψηλός.
Στην Παναγιά λειτουργεί και το μοναδικό νηπιαγωγείο του νησιού, γεγονός που το κρατάει “ζωντανό” ως και σήμερα !!
Τα μεταλλεία στο Μεγάλο Λιβάδι
Η μεταλλευτική ιστορία της Σερίφου είναι μεγάλη και πολύ ενδιαφέρουσα. Υπάρχουν ως και σήμερα στοές, βαγονέτα και ράγες κυρίως στη νοτιοδυτική πλευρά του νησιού. Η ιστορία των μεταλλείων ξεκίνησε το 1885 με την ίδρυση εταιρείας από τον Γερμανό Γκρόμαν. Βάφτηκε με αίμα στην επανάσταση των εργατών το 1916 λόγω των απαιτήσεων τους για πιο ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. Η ιστορία τελείωσε το 1965 λόγω του υψηλού κόστους εξόρυξης αλλά και της δραματικής μείωσης των τιμών των σιδηρομεταλλευμάτων παγκοσμίως.
Ένα εξαιρετικό βίντεο που περιγράφει όλη την ιστορία μπορείτε να δείτε παρακάτω
Επισκεφτήκαμε το Μεγάλο Λιβάδι λίγο πριν φύγουμε από τη Σέριφο. Το χωριό την εποχή των μεταλλείων γνώρισε μεγάλη ακμή. Πολλά κτίρια πλέον είναι ερειπωμένα. Σώζεται ακόμη στην άκρη της ακτής το Διοικητήριο της εταιρίας του Γερμανού Γκρόμαν.
Κοντά στα γραφεία της εταιρείας βρίσκεται το μνημείο των ηρώων, θυμίζοντας την αιματηρή εξέγερση των εργατών των μεταλλείων του 1916, αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του τόπου.
Στην άλλη πλευρά του χωριού δεσπόζει η μεταλλική σκάλα φόρτωσης – εκφόρτωσης που κατασκευάστηκε το 1932. Τριγύρω υπάρχουν ράγες, βαγονέτα, ερείπια κτιρίων και άλλα μηχανήματα που χρησιμοποιούσαν στις εργασίες εξόρυξης.
Αν βρεθείς εκεί γνωρίζοντας όμως την ιστορία του τόπου, νοιώθεις δέος για ένα αιματηρό παρελθόν που ομολογώ πως δεν το ξέραμε πριν επισκεφτούμε το όμορφο νησί της Σερίφου.
Επίσκεψη στη Μονή των Ταξιαρχών
Η Μονή βρίσκεται στα ανατολικά του νησιού μετά το χωριό Καλλίτσος, κοντά στη Γαλανή. Χτίστηκε το 1572. Μας υποδέχθηκε ένας ιερέας, μας μίλησε για την ιστορία της Μονής, μας κέρασε και λουκουμάκι! Σίγουρα αξίζει την επίσκεψη σας το μέρος.
Σέριφος – Λίγα λόγια για την εμπειρία μας
Η Σέριφος θα μπορούσε να είναι μια σταρ του Αιγαίου. Η ήπια τουριστική της ανάπτυξη, η μετά μανίας απόρριψη της κοσμικότητας, οι χωματόδρομοι λίγο έξω από το λιμάνι, το χαμηλό προφίλ της, πάντα στη σκιά της πολυσύχναστης γειτόνισσας Σίφνου, κάνουν τη Σέριφο έναν πολύ ελκυστικό προορισμό για ανθρώπους σαν κι εμάς που αναζητάμε παρθένες γωνιές στην όμορφη Ελλάδα μας.
Θα κλείσουμε το άρθρο μας για τη Σέριφο γράφοντας δυο λόγια για την προσωπική μας εμπειρία με τη σκηνή και τον 10 μηνών Βασίλη. Και την Αναστασία μας φυσικά. Το 1ο βράδυ μείναμε λίγο έξω από το λιμάνι, δίπλα σε ένα τροχόσπιτο με Ιταλούς. Το 2ο βράδυ μείναμε στην παραλία της Συκαμιάς και το 3ο βράδυ στον Κουταλά(φώτος πιο κάτω). Αρχικά ήταν δύσκολα, ο μικρός έβγαζε γκρίνια, μπες – βγες στο αμάξι για να δούμε πράγματα, βάλε – βγάλε το καρότσι, είχαμε και την κούραση από το ταξίδι… Ας πούμε πως οι 2 πρώτες μέρες ήταν μέρες προσαρμογής για όλους μας.
Τη 3η μέρα στον Κουταλά είχε τρελό αέρα. Εκεί κάναμε και τα γενέθλια της μαμάς μας. Τελικά το βράδυ κύλησε όμορφα.
Γενικά θέλαμε να μείνουμε 1-2 μέρες ακόμη στο νησί αλλά μέχρι να βρούμε τα πατήματα μας είχαμε βγάλει εισιτήρια για την κοντινή Κίμωλο.